Vita (#3 - Nachruf S.M.A. 2004 )

Im folgenden der Nachruf des Ordens 'Societas Missionum ad Afros' (S.M.A.) auf sein Mitglied Tamis Wever, veröffentlicht auf der Personalia-Seite der S.M.A. im Internet.

---

IN MEMORIAM PATER TAMIS WEVER S.M.A.

Tamis Wever werd geboren als oudste van acht kinderen in Spierdijk. Hij werd met zijn elf klasgenoten priester gewijd op 21 december 1962 in de kapel van het ziekenhuis in Heerlen door Mgr. John Kodwo Amissah, aartsbisschop van Cape Coast, Ghana.

Na zijn priesterwijding studeerde hij Heilige Schrift in Rome en Jeruzalem. Daarna werd hij docent aan de Katholieke Theologische Hoge School te Amsterdam en Utrecht.

Tamis was vriend en priester, geleerde en kunstenaar
Op 19 maart 2004 is hij plotseling overleden aan een hartinfarct in zijn woonplaats Amsterdam. In de “All Saints Church” van het ‘Afrika huis’ in Amsterdam werd op 25 maart 2004 de uitvaartdienst gehouden en daags erna is hij begraven bij zijn overleden collega-missionarissen te Cadier en Keer.

Ter gedachtenis schreef klasgenoot Herman Bommer op het bidprentje:
“Een vriend is gestorven.
Zijn vader en moeder noemden hem Tamis. In Spierdijk, Westfriesland is hij geboren, vandaaruit is hij zijn levensreis begonnen.

Hij hield van avontuur, was leergierig. Een opmerkzaam mens, zijn slechte ogen werden een uitdaging. Daar hoorde hij van pater Verheugd het
‘Verhaal’ dat hem inspireerde tot een religieuze loopbaan.

Hij werd een man van het Woord, een Leraar van oude verhalen die wegwijzers willen zijn. Verhalen die spreken over recht en gerechtigheid en vrede onder mensen.

“Een barre tocht, maar boeiend langs onontgonnen terreinen, fascinerend ook, want je kunt steeds werken met mensen, die zoeken naar een zinvol leven”.
Tamis deed zijn woord gestand. Hij was wars van dubbelzinnigheid, want het Woord was niet dubbelzinnig.

Zijn opmerkzaam hart zette hem tot schilderen, schrijven, dichten, de kunsten, de taal, goede taal, zodat je de Stem kon horen en leren, hoe mooi en liefdevol ze is.

Leraar, priester voor kunstenaars bij Onze Lieve Heer op Solder. De hardheid van kerken verzachtend met het liefdevolle Woord. Vriendschap, zijn joodse connecties, zijn gastvrijheid, liefde en trouw voor zijn vrienden.

Hier en nu in deze wereld leefde hij, luisterend en bemoedigend voor zijn “fellow-travellers” op de weg naar vrede en gerechtigheid. Hij was verlegen, terughoudend, bescheiden, sprak nooit over zichzelf.

Tamis, een mens om van te houden.